Soms lijkt het alsof het gisteren was en soms lijkt het alsof ik altijd al heb geblogd. Maar het is vandaag exact 2 jaar geleden dat ik Macaron Manon doopte. Het moest een uitlaatklep worden voor mijn inspiratie, voor mijn receptjes, culinaire reisverhalen en mijn favoriete adresjes in Antwerpen. In twee jaar tijd is er veel veranderd, mijn blog en ik zijn samen uitgegroeid tot wat ik voordien enkel had kunnen dromen.
Nooit had ik gedacht dat bloggen mij zoveel voldoening zou geven, dat ik er zoveel inspiratie door zou krijgen en dat ik zoveel leuke mensen zou ontmoeten. Ik had nooit gedacht dat mensen mijn recepten echt zouden maken en me zouden raken met lieve reacties. Er zijn zoveel deuren geopend waar ik voorheen heel vaak tegenliep. Het is misschien raar om te zeggen dat bloggen mij soms meer mogelijkheden heeft gegeven dan de kansen die ik voorheen kreeg in de culinaire journalistiek.
En dat heb ik allemaal te danken aan mensen die mij hebben gesteund. Bij deze bedankt lieve zus Elise om me jou enthousiasme door te geven om er telkens weer voor te gaan. Bedankt liefje om mijn blogposts als eerste na te kijken, om mij uren te horen raaskallen over mijn nieuwste receptideeën, om te wachten met eten tot ik een foto heb genomen en om met mij de wereld rond te reizen op zoek naar culinaire inspiratie. Bedankt mama en papa voor de culinaire opvoeding, jullie leerden mij dat samen tafelen belangrijk is. Bedankt bompa om met mij rond te trekken in binnen- en buitenland. Je nam me als kind mee naar boeren, kwekerijen, de beste winkels en restaurants. Je gaf me jou passie door.
Bedankt Annick en Annelies, jullie leerden mij de eerste kneepjes van het vak tijdens mijn stage bij Culinaire Ambiance. Bedankt ook aan mijn vriendinnen a.k.a ‘de meisjes’ om telkens te luisteren naar al mijn verhalen, mij te steunen en altijd enthousiast te zijn. Bedankt aan mijn ‘uniefbuddies’ om te proeven van mijn culinaire experimenten.
Bedankt Suus van Foodbandits, dat ik de kans kreeg om jouw oude camera over te kopen. Er ging een nieuwe wereld voor mij open. Bedankt Catherine om mij wegwijs te maken in de fotografie, om geduldig te antwoorden op al mijn beginnersvragen en om bij te sturen waar nodig.
Bedankt ook aan alle PR-bureaus en chefs voor hun leuke attenties en events. You guys made it a foodie heaven! En last but not least, bedankt lieve lezers en trouwe volgers. Jullie reacties maken soms mijn dag echt goed! En zo eindig ik weer bij het begin. Ik ben beginnen bloggen omwille van de verhalen, van inspirerende producten, ingrediënten, chefs en foodies. Ik hoopte toen ik begon heel stiekem dat ik mensen zou kunnen raken met wat ik vertelde maar wanneer ik terugkijk besef ik dat ik vooral zelf geraakt ben door anderen. Merci!
