Naar goede traditie gaan Cloë, een vriendin die ook graag tafelt, en ik elk jaar uitgebreid eten in januari om onze verjaardagen te vieren (we zijn allebei jarig in december). Deze keer moesten we niet lang twijfelen. Een bezoek aan de nieuwe Veranda drong zich op.
De eerste vestiging van De Veranda was in korte tijd uitgegroeid tot een enorm succesvol restaurant. Echt iedereen had het erover maar was even verbaasd toen chef Davy Schellemans in 2014 plots besloot om zijn zaak te sluiten. Hij wilde opnieuw groeien en inspiratie opdoen. Begin 2016 bleek hij dan eindelijk helemaal klaar voor een nieuw avontuur. Hij verhuisde zijn geliefde restaurant van Berchem naar de oude Slachthuisbuurt in Antwerpen-Noord. A bold move want niet meteen de hipste buurt van Antwerpen maar wel één met een rijke gastronomische geschiedenis en ambitie om helemaal herop te leven.
Bij het binnenkomen ben ik echt onder de indruk van het pand. Het restaurant is gevestigd in een oude drogisterij en de authentieke industriële inrichting werd voor een groot deel behouden. Er hangt een sfeer van internationale topklasse. We passeren eerst langs de gezellige wijnbar waar ik mezelf graag nog een keertje terug zie.
Nadien nemen we plaats aan de toog vlak bij de keuken. Van hieruit hebben we een super zicht over het restaurant en de keukenbrigade. De sfeer zit hier bijzonder goed. Cloë en ik zijn gecharmeerd door de losse Antwerpse bediening maar ook door het professionalisme en de entertainkunsten van sommelier Daan. Hij heeft een enorm zwak voor biologische wijntjes en weet die met een oprechte schwung aan de man (of in dit geval vrouwen) te brengen.
We starten met een glas Gruner Veltliner (we hadden voordien al een cocktail gedronken in de Appelmans, sorry Daan). De wijn past prima bij het hapje met ei, kombu en tartaar van scheermessen. De krachtige bisque erbij jaagt de laatste kou uit ons lijf. Heerlijk! Nadien krijgen we een bordje met Deense gemarineerde zalm met verse mierikswortel en algen, mijn favoriete gerechtje van de hele avond. We vervolgen met een glas witte ‘Le temps fait tout’ uit Frankrijk. De wijn is helaas niet meteen ons ding.
Gelukkig maakt het gerecht van Noordzeekrab met gedroogde appel dat snel weer goed. We vervolgen met een glas chardonnay die ons wel kan smaken. Verder volgt skrei, oftewel zeldzame winterkabeljauw, met een aardappelmousseline, grijze garnaal en rode radijs aka red meat.
Het eerste dessert met gekarameliseerd witloof en mandarijn kan mij wel smaken maar voor Cloë valt dit gerecht niet onder de categorie ’topdesserts’. Toegegeven het tweede dessertje met citroencrème, citroenijs, crumble van feuilleté’s en praliné is ook meer mijn ding. Een verrassende combinatie! Wanneer ik mijn thee citroen wil bestellen rolt Daan met zijn ogen. “Probeer onze huisgemaakte infusie met gember en limoengras maar eens.” En gelijk heeft hij, de thee smaakt fantastisch. Cloë en ik besluiten dat het een geweldige avond was, eigenlijk zijn we echt lang blijven plakken, en dat we meer dan voldaan zijn. Het enige minpuntje? We moeten de volgende dag allebei vroeg op om te gaan werken dus dat gaat wel een beetje zeer doen!
De Veranda
Lange Lobroekstraat 34
2060 Antwerpen
www.restaurantveranda.be
