Zij die mij goed kennen weten dat het geen evidente zoektocht is geweest. Bijna twee jaar hebben we gezocht naar dat ene perfecte huis. Maar wij zijn geen opgevers en wie zoekt die vindt. Met veel trots stel ik jullie dan ook mijn favoriete plek in ons nieuwe stekje voor: mijn droomkeuken!
Ja ik weet eerlijk gezegd niet meer hoeveel huizen we bezocht hebben de afgelopen 2 jaar. 50, 60? Elke keer die stress van te zoeken op Immoweb om dan snel snel afspraken proberen te fixen, vaak niet eens binnen te geraken en nog vaker teleurgesteld te zijn wanneer we dan toch konden gaan kijken. Echt mooie huizen bleken vaak onbetaalbaar. Toegegeven wij waren best veeleisend. Velen vonden onze vereisten zelfs onmogelijk en onrealistisch. We wilden min. 3 slaapkamers, een grote keuken met bureauruimte, een tuintje,.. en dat binnen de Singel, liefst in een toffe buurt, tjah… Maar mijn liefje en ik hebben al wel wat waters doorzwommen, zijn intussen 13 jaar samen (ja echt, ik kan het zelf soms niet geloven!) en opgeven staat nu eenmaal niet in ons woordenboek.
De zoektocht die bleef duren
En waarom we zo hard zochten? Wel we woonden in een fijn maar heel klein appartementje in centrum Antwerpen, 47 vierkante meter om precies te zijn. En dat werd echt lastig. Bovendien had ik binnen nauwelijks licht waardoor ik altijd naar buiten moest voor mijn foodfoto’s. Jep believe it or not, alle foodfoto’s van de voorbije jaren zijn buiten getrokken, zomer en winter, zelfs als het vroor dat het kraakte. Dat begon stilaan echt wel te wegen, en mijn voortdurende sinusitis eiste zijn tol. We hadden ook zo weinig plek om mensen uit te nodigen, iets wat we allebei echt leuk vinden. Toen we eigenlijk de wanhoop nabij waren, kreeg ik plots de ingeving dat we misschien maar eens anders moesten gaan zoeken. Wat als we nu eens stopten met de fixatie op een typisch oud herenhuis in ’t stad. Prachtig ja maar vaak ook heel smal met minikeukentjes en een koer van een vierkante meter, oftewel peperduur… We startten met zoeken naar appartementen en lofts. Vrij snel zagen we een grote duplex met tuin online en we maakten meteen een afspraak. Eigenlijk was het meer zo van “alé we gaan nog eens een keer kijken naar iets”, eerder gelaten dan enthousiast. Maar na ons bezoek waren wij zo overtuigd dat we de dag zelf nog een bod gedaan hebben. Het voelde gewoon goed en we konden al onze eisen van onze checklist afvinken, yes yes yes! Op 12 december, mijn verjaardag trouwens, kregen we de bevestiging dat het van ons was. Op 8 maart tekenden we en zo mogen we ons nu trotse Zurenborgers noemen. Met de beste bakker van ’t stad achter onze hoek. Heerlijk!
Mijn droomkeuken
Ohja in die duplex stonden wel keukenkasten maar nog zonder toestellen. Eigenlijk gingen we er geen nieuwe zetten maar toen ik alle aanpassingen die ik wilde doen opsomde, beseften we dat we misschien beter opnieuw konden beginnen. Na talloze bezoeken aan keukenwinkels zag ik eigenlijk nog steeds niet wat ik zocht. Ik vond alles zo ‘gemaakt’ en standaard. Sien, een hele goede vriendin van mij, stelde voor om mijn nieuwe keuken te tekenen. En echt man dat was er gewoon boenk op. Pas dan weet je eigenlijk welke mensen je echt goed kennen. Het was alsof ze in mijn hoofd gekropen was en mijn droomkeuken in een tekening had omgezet. En jep ze wist ook meteen wie die keuken in werkelijkheid kon omzetten (best friend ever!, had ik al gezegd dat ze ook paxkasten van Ikea met haar ogen toe in elkaar zet en een wandelend Pinterest ideeënbord is?!).
Zo belandden we bij Werner van Apart Keukens. Een man met een engelengeduld die stap voor stap mijn droomkeuken perfectioneerde. Uren en uren kozen we handvaten, keukentoestellen, kastdeurtjes, spoelbakken,… Maar helaas verliep alles in ons appartement zelf niet even vlot. Attesten bleken niet in orde, er bleek plots dat er toch geen gas lag beneden en dat we die van boven door het plafond naar beneden heel de living over moesten leggen, de boiler was verkeerd aangesloten waardoor er geen warm water was, de aannemer had de internetkabel niet goed gelegd, 3 weken hotspots en een gepeperde rekening aan 4g gebruik tot gevolg… ohja en onze huisnummer bleek plots niet te bestaan in het stadsregister. Echt top hoor, zo iets kan alleen in België…
Maar die keuken bleef het lichtpunt in heel de rompslomp. Ik vond het zo spannend, panikeerde af en toe maar gelukkig helpen vriendinnen je dan weer op weg, thanks again girls! Het werkblad kiezen vond ik nog het allermoeilijkst. Uiteindelijk reden we hiervoor naar een steenkapper in Nederland waar we de hele platen konden bekijken. Het was wel even een tripje maar echt de moeite! Uiteindelijk kozen we omwille van het gebruiksgemak toch voor composiet. Oh en die staat minstens even mooi op mijn foto’s hoor. Ik ben er super content van!
D-day
Op 27 maart was het dan eindelijk zover. Stipt op tijd stond een bende handige mannen met een vrachtwagen met de keuken voor de deur. Toen ik diezelfde dag terug thuis kwam, was de keuken volledig geïnstalleerd en gebruiksklaar. Fantastisch! Ik heb zelden zo’n professionele service gezien. Bij deze een hele grote merci aan onze familievriend Peter, mijn handige vriendin Sien, Werner en het hele team van Apart Keukens, jullie maakten mijn droom werkelijkheid! Ik kan zelf amper geloven, this is for real!
Na 2 weken hard werken in ons appartement voelt het nu eindelijk aan als een echte thuis. We hebben erop los geboord, gehamerd en gepruld met lusterklemmen dat het een lieve lust is. Van de keuken heb ik echt mijn plekje gemaakt, met mintgroene en turkooizen accenten en a touch of gold. Met glazen potten en houten planken om de strakke keuken toch een warm gevoel te geven. Want deze plek moet echt het hart van het huis worden. Gisteren organiseerde ik hier voor de eerste keer mijn paasbrunch, echt zalig om zo praktisch te kunnen koken en veel ruimte te hebben. Ja dit voelt goed, als een fantastisch nieuw begin. Het begin van vele plannen en een groot avontuur. Maar daarvoor laat ik jullie nog even in spanning. Tot snel!
