Menu

I’m back!

Jaja ik weet het, mijn zomerse blogpauze dit jaar duurde nu wel erg lang (sorry!). En hoewel ik normaal niet van de excuses ben kan ik jullie nu wel een behoorlijk lijstje aan goede excuses geven. Dat de zomer een beetje een rollercoaster was.

Soms vind ik het zo gek. Nog geen 3 jaar geleden besloot ik om volledig zelfstandige te worden en ik heb er nog geen moment spijt van gehad! Ik vind het fantastisch om aan zo veel leuke en mooie projecten te kunnen en te mogen meewerken. Zo ontwikkel ik recepten voor de Simply you maaltijdboxen van Carrefour, schrijf ik maandelijks voor het tijdschrift van Libelle Lekker, kook ik voor kookvideo’s, verzorg ik geregeld de foodstyling voor Sandra Bekkari,… soms is het een beetje te zot voor woorden.

En soms ook een beetje te zot voor mij want de afgelopen zomer moest ik soms zo hollen van het ene naar het andere dat bloggen er gewoon even niet inzat. Want naast mijn gewone werk kreeg ik de kans om mee te stappen in een groot avontuur. Daarover vertel ik jullie heel snel meer maar het avontuur verdient op z’n minst een grote eigen blogpost ;-).

Pauze

Na de drukte nam ik naar jaarlijkse gewoonte een uitgebreide ‘pauze’ van 3 weken in de Toscaanse heuvels. Mijn laptop liet ik voor wat het was en ook op Instagram deelde ik vrij weinig nieuws. Ik heb er echt ontzettend van genoten van die detox, van slapen op een eenvoudige boerderij, waar het leven simpel is en na 25 jaar nog altijd op dezelfde manier voortkabbelt als toen ik er voor de allereerste keer kwam. Waar de krekels nog steeds het opkomen van de zon aankondigen en de hele dag onophoudelijk uitschreeuwen dat het zomer is. Waar de olijven aan de bomen groeien, de courgettes welig tieren in de moestuin, waar we veel te veel burrata eten en waar aperitiefjes aan het zwembad eindeloos zijn. Het is er een beetje mijn tweede thuis, waar ik elk jaar weer tot rust kom.

Wij gaan trouwen!

Die rust die was ook nodig want naast mijn ‘secret project’ tel ik ook echt af naar ons trouwfeest! Op 14 september is het zover. Dan stappen mijn liefje en ik in het huwelijksbootje! Ik kijk er heel hard naar uit, al zal het ook wel wat vreemd zijn als het voorbij is. We hebben er echt zo veel tijd en energie in gestoken.

Ja hoewel de zomer nog niet meteen voorbij is, lijkt het alsof ik de afgelopen 2 maanden meer heb meegemaakt dan in jaren. Professioneel gaat alles goed en dat we gaan trouwen is echt fantastisch maar helaas is het ook bij mij niet alleen rozengeur en maneschijn. Zo gaat de gezondheid van mijn grootouders langs mama’s kant sterk achteruit, ze liggen momenteel in het ziekenhuis. Het voelt zo vreemd om te zien dat ons bomma haar eigen kopje koffie niet meer kan inschenken, dat ons bompa niet meer kan koken of lachen zoals hij vroeger deed. We hopen met z’n allen dat ze op 14 september een beetje kracht hebben om erbij te kunnen zijn.

Ook mijn stiefgrootmoeder aka Bomma Lea (de geweldige vrouw die mij witloof leerde eten) belandde in het ziekenhuis met een gebroken heup. We hoorden net dat de operatie goed gelukt is, oef!

Feest enzo

Ja het waren en zijn best heftige weken. Het leven heeft soms rare kronkels, denk ik dan. Alsof alles letterlijk een rollercoaster is van ups en downs. Maar zoals ik zei ben ik niet zo van de excuses en dus ook niet in dit geval. Dat we van elk mooi moment moeten genieten. Dat het alle dagen feest mag zijn!

Liefs

Manon