Menu

De Mens

foto man fiets

Nu wordt het echt tijd, tijd om te starten met mijn reisverhaal over het prachtige Indonesië. Of ik lang heb moeten nadenken over hoe ik zou beginnen? Niet echt, ik begin bij het begin: ‘De Mens’. Het eerst deel draag ik op aan de geweldige mensen die ik heb ontmoet in Indonesië, aan de man op de hoek van de straat die vriendelijk lacht, aan de kinderen spelend in het water, aan hun glimlach en hun oprechte vriendelijkheid.

Anders dan in Europa leg je bij dit soort reizen vaak je lot in handen van andere mensen. Het is een reis die je opnieuw leert om vertrouwen te hebben in anderen. Je vertrouwt erop dat ze je wel echt komen ophalen in het midden van de nacht, dat ze je veilig brengen naar je bestemming.

Indonesië was als een rollercoaster. Het gevoel dat ik elke keer weer ervaar wanneer ik in Zuidoost-Azië reis. Yogyakarta als aankomstplaats in Indonesië was druk en overweldigend. Chaotisch, onlogisch en ver weg van westerse normen en waarden. Mannen die rondrijden met fietskarretjes waarin twee passagiers (van Indonesisch formaat want wij passen daar slechts alleen in) kunnen zitten, paard en kar, enkele taxi’s, auto’s en massa’s brommertjes die buigen onder het enorme gewicht dat ze soms op zich krijgen.

foto danser ind

Overal waar we komen, worden we vriendelijk begroet. Ze willen weten vanwaar we zijn, wat we doen in het leven, hoe het leven in Europa is. Schoolkinderen willen met ons op de foto voor hun facebookpagina. Hier wordt er nog echt oprecht gelachen, zonder verborgen agenda. De verwelkoming is warm en hartelijk.

foto danseres ind